Iohannes Ludovicus Vives in altero De Ratione Dicendi, sanitatem verborum ab sonus oblectamentis internovit et docuit sapientem orationem non debere sensu carere: Animadvertimus tamen, quippe qui Aulum Gellium praeter sensum communem amemus et Senecam nunc legamus, illud Inter sepulcra monumenta…
Tag: L. Annæus Seneca major
De iudicio amoris et amoris beneficiis
Inter Senecae Controversias offendimus hunc colorem a Latrone, qui alias videtur se sapientiorem praebuisse, adhibitum in adulescentem qui, ab archipirata captus, ab eius filia coactus erat iurare se eam uxorem ducturum si dimissus esset, deinde dimissus eam secundum iusiurandum duxerat,…
De quodam libro cuius ne titulum quidem intelligo
In Senecae Suasoriis adhuc mersus locutionem satis obscuram repperi hanc: “plena deo.” Nam haec verba etiam feminino genere coniuncta cum nominibus masculinis a Gallione dicta in mentem animi non mihi solum sed etiam Augusto Caesari confusionem induxerunt, ut Seneca ipse…
Quae facile fingantur
Apud Senecam, primis in fragmentis Suasoriarum libri primi, legimus haec: Aiunt fertiles in Oceano iacere terras ultraque Oceanum rursus alia litora, alium nasci orbem… Facile ista finguntur quia Oceanus navigari non potest. Quae verba ubi terrarum, quibus in litoribus legerimus,…
De Catonis viris bonis duobus
Notissimum est illud Catonis, quo ille oratorem definivit: Orator est, Marce fili, vir bonus, dicendi peritus. Quintilianus illa verba duodecimo in libro Institutionis Oratoriae decantavit, Seneca primo in libro Controversiarum, Apuleius in Apologia, Fronto prima in epistula alterius libri ad…