Cum Sandra alias mentionem fecisset de quodam Robertae Flaccae carmine sibi ignoto, in mentem mihi venit et eiusdem carmen magis (et fortasse omnibus) notum:

δακτύλοις δὲ χορδολογῶν ἐμὰ ἄλγη,
ῥῆμα ἐμοῦ βίου μελοποιὸς ᾄδων,
ᾄσματος βίᾳ μαλακῶς ἀνήρ με
πᾶσαν ἀναιρεῖ.